Καταρράκτης ονομάζεται οποιαδήποτε θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού του οφθαλμού.
Διακρίνεται σε συγγενή καταρράκτη ,ο οποίος εμφανίζεται με τη γέννηση και σε επίκτητο, ο οποίος μπορεί να σχετίζεται με κάποια οφθαλμική πάθηση, συστηματική νόσο, τραυματισμό ή να εμφανίζεται στα πλαίσια της φυσιολογικής γήρανσης του οργανισμού.
Ο γεροντικός καταρράκτης είναι η συνηθέστερη μορφή του. Η θεραπεία του καταρράκτη συνίσταται στη χειρουργική αφαίρεση του καταρρακτικού φακού με τη μέθοδο της φακοθρυψίας. Η κυριότερη ένδειξη για το χειρουργείο του καταρράκτη είναι η μείωση της οπτικής οξύτητας του ασθενή.
Στο ιατρείο ο έλεγχος του καταρράκτη περιλαμβάνει:
- την μέτρηση της οπτικής οξύτητας
- την εκτίμηση της θολερότητας του φακού
- την μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και τη βυθοσκόπηση
Οι παραπάνω μετρήσεις γίνονται προκειμένου να συνυπολογιστούν άλλες παθήσεις ,οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα ως προς την όραση του ασθενή.