Ξηροφθαλμία είναι η πάθηση των οφθαλμών η οποία προκαλείται ,είτε από την μειωμένη παραγωγή των δακρύων,είτε από την αυξημένη εξάτμισή τους.

Τα συνηθέστερα συμπτώματα της ξηροφθαλμίας είναι ο ερεθισμός,η αίσθηση ξένου σώματος,η παρουσία βλεννωδών εκκρίσεων,το παροδικό θάμβος της όρασης και το αίσθημα κόπωσης και βάρους των βλεφάρων.

Ο έλεγχος της ξηροφθαλμίας περιλαμβάνει ,εκτός από την εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία και 2 ειδικές δοκιμασίες ελέγχου παραγωγής των δακρύων,τη δοκιμασία Schirmer (Schirmer test) και τη δοκιμασία χρόνου διάσπασης της δακρυϊκής στιβάδας (Break Up Time).

SCHIRMER TEST

H δοκιμασία Schirmer είναι ανώδυνη και γίνεται με τη μέτρηση του ποσού της διαβροχής ειδικού χάρτινου φίλτρου,το οποίο τοποθετείται στο κόλπωμα του επιπεφυκότα μεταξύ του μέσου και έξω τριτημορίου του κάτω βλεφάρου.Η μέτρηση μπορεί να γίνει με την ενστάλλαξη αναισθητικού κολλυρίου ή οχι,ανάλογα με την κρίση της οφθαλμιάτρου.

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΒUT

O χρόνος διάσπασης της δακρϋικής στιβάδας (Break Up Time) ελέγχει τη σταθερότητα της προκερατοειδικής στιβάδας και παραγματοποιείται με την ενστάλλαξη ειδικής χρωστικής στο κάτω κόλπωμα του επιπεφυκότα.Το BUT είναι το χρονικό διάστημα μεταξύ του τελευταίου ανοιγοκλεισίματος των βλεφάρων και της εμφάνισης της πρώτης ξηράς κηλίδας στον κερατοειδή.Ένα BUT μικρότερο του 10 sec θεωρείται μη φυσιολογικό.